ANG KALSADANG GINAGALAWAN NATIN (The Road we Live in)

Ang kalsadang ginagalawan natin
Ni: Gene B. Ulag

2019 na, ilang dekada na din ang nakalipas noong nagsimulang umarangkada ang industriya ng sasakyan, mapa motorsiklo man o kotse.

Kasabay ng mga bagong modelong sasakyan ay mga bagong features din nito, katulad ng TV, HID headlights. Led lights at marami pang iba. Kasabay din nito ay ang masusing pagaaral na pagandahin at gawing ligtas ang bawat sasakyang ilalabas kada taon.

Ngunit mayroon lamang isang bagay na parang napag iwanan ng panahon, yun ay ang pagiging disiplinado sa kalsada.

Paano kong nasabi?

Siguro ay, mga Dalawamput Walong taon na akong nag mo-motor at dalawamput apat nang nagmamaneho. Kaya, napapansin ko ang kaibahan ng “Ugaling kalsada” noon, kumpara ngayon.

Muli, paano kong nasabi?

Sa nakalipas na taon, napakaraming nainvolve sa Road Rage, isa sa pinaka sikat ay ang pangyayari na sangkot si Jason Ivler, na nagtago pa at nagkaron pa ng manhunt.

Pero bakit ng aba humahantong itong ganitong klaseng pangyayari na nagbubuwis ng buhay kapag hindi naiwasan? Ito marahil ay ang ating EGO o PRIDE pag nasa kalsada tayo.

Naandun na tayo, napakaraming pasaway hindi lamang sa hanay ng mga rider, kung hindi ganun din sa mga driver. Hindi naman din na natin masisisi ang ilan kung magka taasan sila ng ihe, lalot may kaya ang kabilang kasangkot. It all boils down to our EGO being so big.

Pero bakit ko nga bang nasabi na parang hindi na disiplinado ang mga Rider at Driver ngayon. Dahil Malaki talaga ang pagkakaiba nila kumpara noon.

2004, pumutok ang Drag Racing Scene ng Motorsiklo at Kotse sa Macapagal, wala pang mga magagandang istablismento noon, wala pa yang Okada, Solaire at iba pang malalaking istablismento. Ang tanging nanjan lang ay ang OG na Gas Station na, Jetti. Opo, yan mismong Jetti nay an na tambayan ng mga Disiplinado at Pasaway na Raiders noon. Hanggang sa itinayo na din ang Shell, kasunod nito ay yung Mcdo.

Nakatambay kami jan up until 2010 siguro, yung grupong kinaaaniban ko na Shogun Elite Club at based sa Petron Macapagal na katapat ng Shell at Mcdo. 2007 noon nung inaabot kami ng umaga jan sa pagtambay at pagtaya sa mga nangangarera. Ultimo Pasko nakatambay kami, meron pa ngang bagong taon, nakatambay kami. Marami din akong nakikitang (Kasama na din kami madalas) na mga naka tsinelas lang, naka shorts, tabo helmet lang ang gamit, kumbaga, mga pasaway ba.

Shogun Elite Club, Petron Macapagal, 2007

Pero ano ba ang punto ko? Eh meron din namang mga naka ganyan hanggang ngayon. Ang punto ko ay simple lang, mas kaunti ang nadidisgrasya noon. Statistically, pataas ng pataas ang bilang ng mga nadidisgrasya taon taon.

Pero bakit ng aba pataas ng pataas ang aksidente? Hindi naman basta basta lamang EGO related ito, siguro ay iniisip nyo. Tama naman kayo, itong mga aksidenteng ito ay hindi lang puros EGO related, mayroon din, katangahan lang o kayabangan lang, pero lahat yan ay bumabagsak sa tamang pag gamit ng kalsada at pagsunod sa traffic laws.

Hindi naman alintana sa atin na ang LTO ay isa, kung hindi man nangunguna, ay matinde ang RED TAPE sa Gobyerno. Isa lamang ang pag i-issue ng lisensya, yung pagkuha ng test nyan at malaking pera ang naipapasok sa kanila. Yung iba kasi, natatakot daw bumagsak, at kailangang kailangan daw nila yung lisensya sa trabaho nila. Yung iba naman ang dahilan ay ayaw na nilang mapagod pa.

Pero, itong “Napakadaling” test ng LTO at magbibigay sa kanila ng kaalaman, kahit na kaunti, ng mga batas at kung paano gumamit ng kalsada, pero, PEROOOO, NAPAKARAMI pa ding ayaw sumunod sa tamang proseso at nagpapa FIXER pa din.

Itong simpleng mga batas na hindi naman din kahirapang intindihin ay maaari nilang magamit, para makapag ligtas ng buhay. Iwas aksidente pa.

Hindi rin naman masawata ng LTO ang sistemang ito, na ang kinababagsakan, ay ang pag gawa ng mga istupidong batas katulad na lamang ng “Doble Plaka” ni Gordon at Sotto.

50k ang multa kapag hindi ka sumunod. Napakahusay hindi ba? Mabalik tayo, kung siguro ay hihigpitan ng LTO ang pagbibigay ng lisensya, ay baka mabawasan ang mga pasaway sa kalsada, “BAKA”.

Pero, kapag ba nangyari ito ay magiging ligtas na ang kalsada? Hindi pa din, siguro maliit na porsyento ang mawawala pero marami pa ding matitira, dahil nga sa kawalan ng disiplina at INTEGRIDAD ng mga Riders, Drivers at Commuters.

Oooppps, kasama na pati commuters????? Tumpak nga mga Tsong at Tsang. Mismong mismo. Ilang aksidente din kasi ay involved ang katangahan ng mga commuters natin, na kadalasay nasisisi pa yung mga nadamay lang naman talaga sa aksidente nila, lalo na kung namatay ang taong involved.

Dahil panget ang batas natin jan, maraming inosente lang ang nadadamay sa mga kagaguhan ng karamihang na-aaksidente. Biruin mo, hindi tumawid sa tamang daanan, naka cellphone habang naglalakad ng hindi nakatingin.

May mga overpass naman na puedeng daanan ng mga tao, para safe silang makatawid, pero iilan lang ang nagamit? Wala pang dalawang porsyento, mas gusto nila yung delikado pero medaling makatawid. I wont blame them either. Minsan ginagawa ko din yan.

Pero hindi bat ditto pumapasok ang “INTEGRIDAD”? Yung dapat ginagawa moa ng tama kahit walang nakakakita? Na hindi porket ginagawa ng lahat pero mali ay gagawin mo na din?

Katulad na lamang nito, tatawid ka ng kalsada, kapag GO na ang signal. Tapos magagalit ka pag binusinahan ka kasi nga, NATAWID KANG TANGA KA!

Yung mga ganyan ba? Nakaka bwiset na gusto mo na lang sagasaan eh no? Pero, yan na mismo yung sinasabi ko, kasama sa istatistika, kaya sila nadidisgrasya ay dahil sa patuloy na pagtaas ng mga pasaway hindi lamang sa hanay ng Riders at Drivers kung hindi, pati na rin sa commuters.

Hindi pagsakay sa tamang sakayan, tamang tawiran, tamang babaan. Sabayan mo pa ng mga pasaway na Bus, Jeeps at iba pang sasakyan sa kalsada.

Hindi pagsunod sa tamang linya, hindi pagsunod sa traffic lights, Kapag nagdilaw eh imbes na magbagal, mas malo pang binilisan. Yung simpleng pagbibigayan na lang pag may lilikong sasakyan eh, imbes na pagbigyan na lamang, hahabulin pa para makalusot, kapag minalas at nasabitan, parang mga sira ulong halos maging santo na sa pakikiusap.

Lahat ng yan ay maaari namang iwasan eh. Bakit hindi magawa ng karamihan? Kaunting bigayan na nauuwi sa barilan, Suntukan o murahan.

Oras na nasayang, mga taong naabala ng dahil lamang sa EGO ng bawat isa. Na kung nagbigayan sila, ay pare parehas na sanang “on the way” na. Kung titingnan, maliit na bagay lamang kung nagbigayan na eh, hindi yung, ayaw magpatalo ng bawat isa, para lamang sa maliit na parte ng kalsada. Para lamang maka unos ng kaunti, para lamang masabi na mas Malaki ang bayag nya kesa sa isa. EGO.

Hindi naman masamang magbago, aminadong aminado naman ako jan, na kahit hanggang ngayon ay pro choice pa din ako. Pero hindi nako maituturing na pasaway sa kalsada siguro, dahil, pa unti-unti, inaalis ko na ang bad habit na yan, iniisip ko lagi yung end point, o yung resulta, kapag pumasok ako sa gulo, kaya siguro, mas kalmado na ako ngayon, kumpara noon, mas mababa ang EGO, mas may INTEGRIDAD kahit papano, di ko masabing mas “DISIPLINADO” pero, kahit papano, masasabi kong “OO”.

Huling panawagan sana, sa LAHAAAAAAAAAAT ng nasa kalsada, magbigayan tayo, sumunod sa batas trapiko, rumespeto sa bawat tao o sasakyan man sa kalsada. Iwas disgrasya, iwas gastos, makakauwi pa tayo ng maayos.