Ang kalsadang ginagalawan natin
Ni: Gene B. Ulag
Ni: Gene B. Ulag
2019 na,
ilang dekada na din ang nakalipas noong nagsimulang umarangkada ang industriya
ng sasakyan, mapa motorsiklo man o kotse.
Kasabay ng
mga bagong modelong sasakyan ay mga bagong features din nito, katulad ng TV,
HID headlights. Led lights at marami pang iba. Kasabay din nito ay ang masusing
pagaaral na pagandahin at gawing ligtas ang bawat sasakyang ilalabas kada taon.
Ngunit
mayroon lamang isang bagay na parang napag iwanan ng panahon, yun ay ang
pagiging disiplinado sa kalsada.
Paano kong
nasabi?
Siguro ay,
mga Dalawamput Walong taon na akong nag mo-motor at dalawamput apat nang
nagmamaneho. Kaya, napapansin ko ang kaibahan ng “Ugaling kalsada” noon,
kumpara ngayon.
Muli, paano
kong nasabi?
Sa nakalipas
na taon, napakaraming nainvolve sa Road Rage, isa sa pinaka sikat ay ang
pangyayari na sangkot si Jason Ivler, na nagtago pa at nagkaron pa ng manhunt.
Pero bakit ng
aba humahantong itong ganitong klaseng pangyayari na nagbubuwis ng buhay kapag
hindi naiwasan? Ito marahil ay ang ating EGO o PRIDE pag nasa kalsada tayo.
Naandun na
tayo, napakaraming pasaway hindi lamang sa hanay ng mga rider, kung hindi ganun
din sa mga driver. Hindi naman din na natin masisisi ang ilan kung magka taasan
sila ng ihe, lalot may kaya ang kabilang kasangkot. It all boils down to our
EGO being so big.
Pero bakit
ko nga bang nasabi na parang hindi na disiplinado ang mga Rider at Driver ngayon.
Dahil Malaki talaga ang pagkakaiba nila kumpara noon.
2004,
pumutok ang Drag Racing Scene ng Motorsiklo at Kotse sa Macapagal, wala pang
mga magagandang istablismento noon, wala pa yang Okada, Solaire at iba pang
malalaking istablismento. Ang tanging nanjan lang ay ang OG na Gas Station na,
Jetti. Opo, yan mismong Jetti nay an na tambayan ng mga Disiplinado at Pasaway
na Raiders noon. Hanggang sa itinayo na din ang Shell, kasunod nito ay yung
Mcdo.
Nakatambay
kami jan up until 2010 siguro, yung grupong kinaaaniban ko na Shogun Elite Club
at based sa Petron Macapagal na katapat ng Shell at Mcdo. 2007 noon nung
inaabot kami ng umaga jan sa pagtambay at pagtaya sa mga nangangarera. Ultimo
Pasko nakatambay kami, meron pa ngang bagong taon, nakatambay kami. Marami din
akong nakikitang (Kasama na din kami madalas) na mga naka tsinelas lang, naka
shorts, tabo helmet lang ang gamit, kumbaga, mga pasaway ba.
Shogun Elite Club, Petron Macapagal,
2007
Pero ano ba ang
punto ko? Eh meron din namang mga naka ganyan hanggang ngayon. Ang punto ko ay
simple lang, mas kaunti ang nadidisgrasya noon. Statistically, pataas ng pataas
ang bilang ng mga nadidisgrasya taon taon.
Pero bakit ng
aba pataas ng pataas ang aksidente? Hindi naman basta basta lamang EGO related
ito, siguro ay iniisip nyo. Tama naman kayo, itong mga aksidenteng ito ay hindi
lang puros EGO related, mayroon din, katangahan lang o kayabangan lang, pero
lahat yan ay bumabagsak sa tamang pag gamit ng kalsada at pagsunod sa traffic
laws.
Hindi naman
alintana sa atin na ang LTO ay isa, kung hindi man nangunguna, ay matinde ang
RED TAPE sa Gobyerno. Isa lamang ang pag i-issue ng lisensya, yung pagkuha ng
test nyan at malaking pera ang naipapasok sa kanila. Yung iba kasi, natatakot
daw bumagsak, at kailangang kailangan daw nila yung lisensya sa trabaho nila.
Yung iba naman ang dahilan ay ayaw na nilang mapagod pa.
Pero, itong “Napakadaling”
test ng LTO at magbibigay sa kanila ng kaalaman, kahit na kaunti, ng mga batas
at kung paano gumamit ng kalsada, pero, PEROOOO, NAPAKARAMI pa ding ayaw
sumunod sa tamang proseso at nagpapa FIXER pa din.
Itong
simpleng mga batas na hindi naman din kahirapang intindihin ay maaari nilang
magamit, para makapag ligtas ng buhay. Iwas aksidente pa.
Hindi rin
naman masawata ng LTO ang sistemang ito, na ang kinababagsakan, ay ang pag gawa
ng mga istupidong batas katulad na lamang ng “Doble Plaka” ni Gordon at Sotto.
50k ang
multa kapag hindi ka sumunod. Napakahusay hindi ba? Mabalik tayo, kung siguro
ay hihigpitan ng LTO ang pagbibigay ng lisensya, ay baka mabawasan ang mga
pasaway sa kalsada, “BAKA”.
Pero, kapag
ba nangyari ito ay magiging ligtas na ang kalsada? Hindi pa din, siguro maliit
na porsyento ang mawawala pero marami pa ding matitira, dahil nga sa kawalan ng
disiplina at INTEGRIDAD ng mga Riders, Drivers at Commuters.
Oooppps,
kasama na pati commuters????? Tumpak nga mga Tsong at Tsang. Mismong mismo.
Ilang aksidente din kasi ay involved ang katangahan ng mga commuters natin, na
kadalasay nasisisi pa yung mga nadamay lang naman talaga sa aksidente nila,
lalo na kung namatay ang taong involved.
Dahil panget
ang batas natin jan, maraming inosente lang ang nadadamay sa mga kagaguhan ng
karamihang na-aaksidente. Biruin mo, hindi tumawid sa tamang daanan, naka
cellphone habang naglalakad ng hindi nakatingin.
May mga
overpass naman na puedeng daanan ng mga tao, para safe silang makatawid, pero
iilan lang ang nagamit? Wala pang dalawang porsyento, mas gusto nila yung
delikado pero medaling makatawid. I wont blame them either. Minsan ginagawa ko
din yan.
Pero hindi bat
ditto pumapasok ang “INTEGRIDAD”? Yung dapat ginagawa moa ng tama kahit walang
nakakakita? Na hindi porket ginagawa ng lahat pero mali ay gagawin mo na din?
Katulad na
lamang nito, tatawid ka ng kalsada, kapag GO na ang signal. Tapos magagalit ka
pag binusinahan ka kasi nga, NATAWID KANG TANGA KA!
Yung mga
ganyan ba? Nakaka bwiset na gusto mo na lang sagasaan eh no? Pero, yan na mismo
yung sinasabi ko, kasama sa istatistika, kaya sila nadidisgrasya ay dahil sa
patuloy na pagtaas ng mga pasaway hindi lamang sa hanay ng Riders at Drivers
kung hindi, pati na rin sa commuters.
Hindi
pagsakay sa tamang sakayan, tamang tawiran, tamang babaan. Sabayan mo pa ng mga
pasaway na Bus, Jeeps at iba pang sasakyan sa kalsada.
Hindi
pagsunod sa tamang linya, hindi pagsunod sa traffic lights, Kapag nagdilaw eh
imbes na magbagal, mas malo pang binilisan. Yung simpleng pagbibigayan na lang
pag may lilikong sasakyan eh, imbes na pagbigyan na lamang, hahabulin pa para
makalusot, kapag minalas at nasabitan, parang mga sira ulong halos maging santo
na sa pakikiusap.
Lahat ng yan
ay maaari namang iwasan eh. Bakit hindi magawa ng karamihan? Kaunting bigayan
na nauuwi sa barilan, Suntukan o murahan.
Oras na
nasayang, mga taong naabala ng dahil lamang sa EGO ng bawat isa. Na kung
nagbigayan sila, ay pare parehas na sanang “on the way” na. Kung titingnan,
maliit na bagay lamang kung nagbigayan na eh, hindi yung, ayaw magpatalo ng
bawat isa, para lamang sa maliit na parte ng kalsada. Para lamang maka unos ng
kaunti, para lamang masabi na mas Malaki ang bayag nya kesa sa isa. EGO.
Hindi naman
masamang magbago, aminadong aminado naman ako jan, na kahit hanggang ngayon ay
pro choice pa din ako. Pero hindi nako maituturing na pasaway sa kalsada
siguro, dahil, pa unti-unti, inaalis ko na ang bad habit na yan, iniisip ko
lagi yung end point, o yung resulta, kapag pumasok ako sa gulo, kaya siguro,
mas kalmado na ako ngayon, kumpara noon, mas mababa ang EGO, mas may INTEGRIDAD
kahit papano, di ko masabing mas “DISIPLINADO” pero, kahit papano, masasabi
kong “OO”.
Huling
panawagan sana, sa LAHAAAAAAAAAAT ng nasa kalsada, magbigayan tayo, sumunod sa
batas trapiko, rumespeto sa bawat tao o sasakyan man sa kalsada. Iwas
disgrasya, iwas gastos, makakauwi pa tayo ng maayos.